8 Şubat 2010 Pazartesi

Bütün hakaretlerim ve küfürlerim sana dair…

Şimdi hiç tahmin edemeyeceğin kadar uzakta, Anadolu’nun en ücra köşelerinden birinde oturmuş rakımı yudumluyorum. Her akşam yaptığım gibi… Seni kaybettiğim o lanet olasıca günden beri…

Şimdi ben hiç tahmin edemeyeceğin kadar uzaktayım senden, ruhen de! 3 yıl önce bugün seninle buluşmak için saniyeleri sayan ve geceyi sabaha selobantlayan adam artık bir ölü! Gidişin bir kör bıçak gibi saplandı içime! Bahsetmeyeceğim ihanetinden… Onu anlatacak kadar gücüm yok bile!

Şimdi bütün hakaretlerim ve küfürlerim sana dair! 3 koca yıl geçti üzerinden de 3 kısa gün geçmedi adını anmadığım… Bak bugün yine hiç tanımadığım insanlara seni anlattım! Zavallı dudaklarıma çoktan yasaklanmış olan adını onların da kulaklarına fısıldadım!

Şimdi sen nerede, kiminlesin? Ölü mü yoksa diri misin? Bilmiyorum! Yaşıyorsan bedenine ölüysen cesedine küfür ediyorum… Vuruyorum! Kırıyorum ! Döküyorum!
Şimdi bütün hakaretlerim ve küfürlerim sana dair! Hani gittiğinde söylediğim tek bir cümle gibi, “Allah’a artık yalnızca ahirette senin yüzüne tükürebilmek için inanıyorum!”  

0 yorum:

Yorum Gönder