26 Haziran 2011 Pazar

Yağmurun Parmak İzleri

Tenine değebilmek için birbiri ile yarışırken yağmurun her damlası, uzattın ellerini! Ellerini tuttum, ellerim koskocaman bir yangını gözyaşlarıyla söndürmeye çalışan zavallı bir itfaiye eri! Ellerimi tuttun, ellerim parmaklarına hiç duyulmamış bir masal fısıldayan korkak bir serseri!

Kapattın gözlerini; gökyüzü baştan başa bulut, yer yüzü boydan boya ıslak! Kapattın gözlerini, sımsıkı yumdun ve bir uçurumdan aşağıya bıraktım kendimi! Uzandım öptüm dudaklarını! Dudakların paraşüt oldu bana bu sonu gelmez uçurumda! Sarıldın bana! Ve Tanrı alnımın orta yerine bir emir kipi olarak kazıdı adının üç harfini! 

26.06.2011