Aşkın -di'li geçmiş zamanı olmaz sevgili

Gönderilmemiş ama yırtıp atılmaya da kıyılamamış mektuplarda bahsettiğin ben değildim asla.
Sen içindeki o ulaşılmaz tanrıya adaklar adıyordun...
Gözlerinden damlayan her yaşı bir kurban sayıyor
her yaşta bir yaş daha büyüdüğünü sanıyordun!
Büyüyen senin yalnızlığından başkası değildi sevgili!

Oysa sen bilmezsin! Bir peri nasıl severse kızını
öyle sürmüştüm saçlarına ben ince narin parmaklarımı!

Sen küçük bir kız çocuğu olarak kalmak isterken
sahte dinlerin peygamberi ilan ediliyordun durmadan!
Masum mu? Değildin! Mutlu mu?  Değildin!
Her geçen gün biraz daha yalnızlaştığını gördükçe
beni hatırlıyordun, hatırlıyorsun, hatırlayacaksın!
Beni kendinden başka bir parça görmeye başladığın andan itibaren
hani şu giden sevgiliye otogarda son kez dönüp baktığın an
hani şu ağlamamak için zor dayanıp kendine "Güçlüyüm ben!" yalanını söylediğin an
hani şu, biliyorsun işte, kendine en çok yabancılaştığın an...

"Aşık mıydın bana?" diye soruyordum,
Verilmesi mecburi bir cevap düşüyordu dudaklarından : "Evet!"
Aşkın -di'li geçmiş zamanı olmaz sevgili!